Od starego magazynu silników lokomotyw do nowatorskiej architektonicznie biblioteki w centrum nauki, kultury oraz spotkań lokalnej społeczności.

„Loc Hal” to nazwa zaprojektowanego przez holenderską firmę Civic Architects budynku, który stał się nowym centrum kulturalnym niewielkiego miasta Tilburg właśnie w Holandii.
Nazwa tego kolosalnego, bo liczącego 58 000 stóp powierzchni, obiektu pochodzi od słów Locomotive Hall, Przez bowiem ponad 80 lat budynek służył pierwotnie jako magazyn silników do lokomotyw. Teraz od 2018 roku pełni funkcję lokalnej biblioteki i przestrzeni wspólnej dla organizowania wydarzeń społecznych i kulturalnych.

„Loc Hal” jest znakomitym przykładem adaptacji obszarów poprzemysłowych do nowych funkcji. To także wzór tworzenia obszarów, które badacze społeczni nazywają „trzecią przestrzenią”, tj. miejsca nauki i wypoczynku ludzi poza ich własną pracą oraz domem, które w jednym punkcie łączy ofertę wydarzeń ze światów kultury zabawy i nauki. Nie jest to jednocześnie snobistycznie, ekskluzywne miejsce dostępne wyłącznie dla elity najbardziej zamożnych i uprzywilejowanych obywateli, ale w pełni demokratyczna przestrzeń otwarta i dostępna dla każdego.

Przystosowanie starej przestrzeni magazynowej do nowej roli i funkcji nie było jednak wcale łatwe. Zewnętrzne ściany w nowym centrum życia lokalnej społeczności tworzą bowiem olbrzymie przeszklone tafle osadzone w klasycznych stalowych ramach elementów nośnych tego rodzaju obiektów przemysłowych. To właśnie szklane okna stanowią nowoczesne tło dla półek z książkami, czy publicznych stołów czytelni. Wnętrze tworzy zestaw stopni zbudowany i wznoszący się w układzie amfiteatru, na których może jednocześnie zasiąść blisko 1000 osób. Jest również wydzielona przestrzeń wystawiennicza do organizowania pokazów, ekspozycji czasowych czy wernisaży.

Aby podzielić dużą otwartą przestrzeń i poprawić akustykę budynku, holenderska firma Inside Outside zaprojektowała m. in.uże materiałowe ekrany. Te kurtyny są tak wysokie, że łączą podłogę z położonym o prawie 50 stóp wyżej sufitem budynku LocHal. Materiałowe ekrany można przesuwać za pomocą zdalnego systemu sterowania, tworząc tym samym mniejsze wydzielone przestrzenie w bibliotece i całym budynku, stosownie do potrzeb. Na przykład, mogą one odcinać jedną z wielkich klatek schodowych, aby zmienić tym samym inny obszar w obiekcie nadając mu charakter niewielkiego teatru lub też zamknąć przestrzeń wokół kawiarni tworząc w niej bardziej intymny klimat. Spełniają
również rolę klasycznych zasłon na zewnętrznych szklanych ścianach, blokując nadmiar słonecznego światła w upalne dni.

Podobnie jak przesuwne kurtyny również książki są ułożone, przechowywane i udostępnianie na ruchomych regałach. Jednak tym, co wywołuje szczególnie żywe reakcje odwiedzających to miejsce jest biblioteka dla dzieci znakomicie wyposażona i udekorowana gigantycznymi książkami oraz półkami z wielkich rozmiarów, niczym w komedii Machulskiego „Kingsajz”, kolorowymi przyborami szkolnymi – ołówkami i linijkami. Wzornictwo jest inspirowane pobliskim bajkowym parkiem rozrywki dla dzieci i młodzieży.

Jednym z problemów, który musieli rozwiązać architekci był też system ogrzewania (w zimie) i chłodzenia (latem) przepastnego budynku; aby utrzymać halę jako jedną gigantyczną przestrzeń i nie dzielić jej na mniejsze części ścianami, projektanci musieli wyznaczyć pięć różnych stref klimatyzacji i utrzymania temperatury w budynku, aby mógł on z powodzeniem spełniać swoje funkcje i zapewniać odpowiedni komfort jego użytkownikom.

Poza nowatorskimi rozwiązaniami architektonicznymi i bogatą ofertą biblioteczną LocHal może zaimponować jako nowoczesny kampus naukowy z gamą tematycznych laboratoriów, których zadaniem jest ułatwienie i uatrakcyjnienie zdobycia wiedzy i umiejętności praktycznych w różnych dziedzinach. Na przykład, jedno laboratorium koncentruje się całkowicie na kompetencjach i świecie technologii cyfrowych, gdy inne służy nauce i praktyce gotowania i przyrządzania najwymyślniejszych potraw.

Projekt jest niezwykłym przykładem adaptacji i ponownego wykorzystania istniejącej starej architektury dzięki rewitalizacji podupadłego budynku poprzemysłowego do nowych funkcji przy jednoczesnym zachowaniu istniejących materiałów wraz z ich wszystkimi wadami i zaletami. Przestrzeń ” LocHal”, wskazuje, czym powinna być biblioteka XXI wieku: centrum spotkań lokalnej społeczności i ośrodkiem wszelkiego rodzaju wiedzy, rozrywki i nauki w jednym.

Opracowanie na podstawie:
https://www.fastcompany.com/90316219/the-library-of-the-future-is-in-an-80-year-old-converted-train-shed